پروتئین از اسیدهای آمینه تشکیل شده است که به عنوان بلوک های ساختمانی برای سلول ها و بافت های بدن عمل می کنند. ۲۰ اسید آمینه وجود دارد که برای تشکیل پروتئین ترکیب می شوند.
در حالی که برخی از آن ها می توانند توسط بدن انسان ترکیب شوند، برخی دیگر نمی توانند. نه آمینو اسید که بدن نمی تواند تولید کند آمینو اسید های ضروری نامیده می شوند. این ها باید از طریق رژیم غذایی به دست آیند.
هنگامی که یک فرد پروتئین می خورد، آن هضم می شود و به اسیدهای آمینه شکسته می شود، که در بسیاری از فرآیندهای بدن، از جمله رشد و ترمیم بافت، عملکرد ایمنی،و تولید انرژی.
مانند سایر بافت های بدن، پروتئین های عضلانی به طور مداوم شکسته و بازسازی می شوند. برای ساخت عضلات، یک فرد باید پروتئین بیشتری از آنچه شکسته می شود مصرف کند.این اغلب به عنوان تعادل نیتروژن خالص مثبت اشاره می شود.، چون پروتئین حاوی نیتروژن زیاد است.
اگر فرد مقدار کافی پروتئین مصرف نکندبدن آنها تمایل دارد عضلات را تجزیه کند تا بدن را با اسیدهای آمینه مورد نیاز برای حمایت از عملکردهای بدن و حفظ بافت های مهم تر فراهم کند.با گذشت زمان، این می تواند منجر به کاهش توده عضلانی و قدرت شود.
در نهایت، بدن از اسیدهای آمینه برای سنتز پروتئین عضلانی (MPS) استفاده می کند، که عامل اصلی ترمیم، بهبود و رشد عضلات پس از ورزش های شدید است.
