پشتیبانی بهینه تنفسی برای نوزادان مدار تنفسی صاف با تله های آبی دوگانه و اندام اضافی

پشتیبانی بهینه تنفسی برای نوزادان: یک مدار تنفسی صاف با دو تله آب و اندام اضافی

مدارهای تنفسی در بخش هایی مانند پزشکی تنفسی، مراقبت های ویژه، بیهوشی، پزشکی اورژانسی و اتاق های عمل قابل استفاده هستند.

مدارهای تنفسی دستگاه هایی هستند که برای اتصال دستگاه های تنفسی به بیماران استفاده می شوند، که تهویه مصنوعی و پشتیبانی تنفسی را فراهم می کنند. آنها کاربردهای مختلفی در زمینه پزشکی دارند، از جمله:

• Aتهویه مصنوعی: مدار تنفسی برای ارائه تهویه مصنوعی به بیمارانی که نیاز به بی حسی کلی دارند یا نمی توانند به طور خود به خود نفس بکشند استفاده می شود.با اتصال دستگاه تنفسی به لوله تنفسی بیمار یا ماسک، مدار تنفسی اکسیژن را تحویل می دهد و پارامترهای تهویه را کنترل می کند و عملکرد تنفسی بیمار را حفظ می کند.
• کمک به تنفس: در برخی از بیماری ها یا شرایط بدتر، بیماران ممکن است نیاز به پشتیبانی اضافی از تنفس داشته باشند.می تواند به بیماران کمک کند تا از حالت عادی مبادله گاز و عملکرد تنفسی برخوردار باشند..
• احیای اضطراری: در بخش های اورژانسی، بخش های مراقبت ویژه یا اتاق های جراحی، مدار تنفسی ابزار مهمی برای احیای اضطراری است. آنها به سرعت به دستگاه تنفس متصل می شوند,ارائه مدیریت فوری راه های تنفسی و پشتیبانی تنفسی برای حفظ ثبات تنفسی بیمار.
• مدیریت بیهوشی: در زمینه بیهوشی، مدارهای تنفسی به دستگاه های بیهوشی متصل می شوند تا جریان و غلظت گاز ها را کنترل کنند.تضمین تهویه مناسب و مدیریت بیهوشی در طول جراحی.

طراحی و انتخاب مدارهای تنفسی بسته به وضعیت خاص بیمار و نیازهای پزشکی متفاوت است.متخصصان مراقبت های بهداشتی باید هنگام استفاده از مدارهای تنفسی به طور دقیق از روش های عملیاتی و استانداردهای ایمنی پیروی کنند تا ایمنی و راحتی بیمار تضمین شود..

یک مدار تنفسی، که به عنوان یک مدار تنفسی یا یک مدار تنفسی نیز شناخته می شود،یک سیستم از اجزای متصل به هم است که گاز های تنفسی را به بیمار می رساند و حذف گاز های تنفس شده را تسهیل می کند.این یک بخش ضروری از سیستم های تهویه مکانیکی یا بیهوشی است.

هدف اصلی یک مدار تنفسی انتقال گاز غنی از اکسیژن به راه های تنفسی بیمار و حذف دی اکسید کربن تولید شده در هنگام تنفس است.مدار به طور معمول شامل چندین جزء است:

عضو تنفسی: این بخش از مدار گاز تازه را از دستگاه تنفسی یا دستگاه بی حسی به راه های تنفسی بیمار می رساند. معمولاً شامل یک لوله تحویل گاز، کانکتورها،و یک لوله تنفسی که به دستگاه راه هوایی بیمار متصل می شود، مانند لوله ی اندوتراخئی یا ماسک.

اندام تنفسی: اندام تنفسی گازهای تنفسی را از راه های تنفسی بیمار به سیستم تنفسی باز می گرداند.اغلب شامل یک لوله یا کانال جداگانه است که به دریچه تنفسی یا دریچه تنفسی دستگاه تنفسی یا بیهوشی متصل می شود.

تله های آب: تله های آب برای جذب و جمع آوری هر رطوبت اضافی یا چگالی که ممکن است در مدار تنفسی جمع شود طراحی شده اند.آنها به جلوگیری از رسیدن آب به راه های تنفسی بیمار کمک می کنند و به طور بالقوه باعث عوارض می شوند.

فیلترها: فیلترها را می توان در مدار تنفسی قرار داد تا آلاینده هایی مانند باکتری ها، ویروس ها و ذرات را از گاز تنفسی خارج کند.آنها به حفظ یک محیط تمیز و معلق برای بیمار کمک می کنند.

اتصال و اتصال: مدار تنفسی شامل اتصال و اتصال های مختلف است که امکان جمع آوری و جدا کردن آسان سیستم را فراهم می کند.این کانکتورها تضمین اتصال امن و بدون نشت بین اجزای مختلف.

تبادل گرما و رطوبت (HME) یا سیستم مرطوب کننده: در برخی موارد، یک مدار تنفسی ممکن است شامل یک HME یا یک سیستم مرطوب کننده برای اضافه کردن رطوبت به گاز های الهام گرفته شود.این به جلوگیری از خشکی راه های تنفسی بیمار کمک می کند و سطح رطوبت مطلوب را در هنگام تهویه مکانیکی تضمین می کند.

--حلقۀ تنفس چقدر طول میکشه؟

طول یک مدار تنفسی می تواند بسته به چندین عامل متفاوت باشد، از جمله کاربرد خاص، اندازه بیمار و پیکربندی مدار.طول یک مدار تنفسی استاندارد که در سیستم های تهویه مکانیکی یا بیهوشی استفاده می شود حدود 1.5 متر (5 فوت) تا 2 متر (6.5 فوت)

مهم است که توجه داشته باشید که طول مدار تنفسی به طور معمول طراحی شده است تا انعطاف پذیری کافی را فراهم کند و از دستگاه تنفسی یا دستگاه بیهوشی به دستگاه راه تنفسی بیمار برسدطول آن باید به اندازه کافی باشد تا موقعیت و حرکات بیمار را در حالی که یک اتصال امن و بدون نشت را حفظ می کند.

در برخی موارد، مدارهای طولانی تر یا کوتاه تر ممکن است بسته به نیازهای خاص بیمار یا ملاحظات رویه ای مورد نیاز باشد.بیماران اطفال یا بیماران مبتلا به شرایط پزشکی خاص ممکن است به مدار کوتاه تر نیاز داشته باشند.، در حالی که بیماران بزرگسال یا کسانی که تحت برخی از روش های جراحی قرار می گیرند ممکن است از مدارهای طولانی تر بهره مند شوند.

سرعت جریان اکسیژن در یک مدار تنفس مجدد چقدر است؟

در یک مدار تنفس مجدد، میزان جریان اکسیژن می تواند بسته به نیازهای خاص بیمار و وضعیت بالینی متفاوت باشد.سرعت جریان اکسیژن به طور معمول برای دستیابی به کسری مطلوب اکسیژن الهام گرفته شده (FiO2) و حفظ اکسیژن کافی تنظیم می شود.

به طور کلی، میزان جریان اکسیژن در یک مدار بازنفس در مقایسه با یک مدار غیر بازنفس کمتر است.این به این دلیل است که یک مدار دوباره تنفس اجازه می دهد تا برای بازگردی بخشی از گازهای تنفس شدهگازهای تنفس شده تا حدودی همراه با اکسیژن تازه دوباره تنفس می شوند، که به حفظ اکسیژن کمک می کند و مصرف گاز کلی را کاهش می دهد.

سرعت جریان اکسیژن خاص در یک مدار تنفس مجدد می تواند بسته به عواملی مانند نیازهای اکسیژن بیمار، وضعیت تنفسی بیمار،و نوع مدارهای تنفس مجدد مورد استفادهاین معمولاً بر اساس سطح اشباع اکسیژن بیمار، تجزیه و تحلیل گاز خون رگ و قضاوت بالینی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تنظیم می شود.

مهم است که توجه داشته باشید که میزان جریان اکسیژن در یک مدار تنفس مجدد باید با دقت نظارت و تنظیم شود تا اکسیژن کافی را تضمین کند و از هیپوکسی یا هیپروکسی جلوگیری کند.متخصصان مراقبت های بهداشتی، مانند درمانگران تنفسی یا بیهوشی،نظارت دقیق بر وضعیت اکسیژن بیمار و تنظیم سرعت جریان اکسیژن به همین ترتیب برای حفظ سطوح اکسیژن مطلوب و ایمنی بیمار.